BOEKEN
BOEK
De Pool
J.M. Coetzee
Ze ziet de Pool voor het eerst wanneer hij het podium op schrijdt, een buiging maakt en plaatsneemt achter de Steinway; een lange man met opvallende zilveren manen. Zij zit in het organisatiecomité dat hem heeft uitgenodigd in Barcelona, voor een van zijn controversiële vertolkingen van Chopin. Na het concert, in een restaurant, spreken ze traag Engels. Voor haar houdt het daar op, zijn interpretatie van zijn landgenoot Chopin kon haar toch al niet bekoren. Maar voor hem begint het pas. De pianist valt als een blok voor de elegante Beatriz – zeker twintig jaar jonger. Zij weert zijn avances eerst af, ze is geen vrouw die vreemdgaat. Maar als hij later terug is in Spanje om masterclasses te geven, en haar uitnodigt hem te bezoeken, gaat ze weifelend op het aanbod in.
Meesterlijk toont Coetzee een stroeve liefde, die wordt geremd door barrières van taal, cultuur, leeftijd en sekse. En als de sceptische Beatriz op het punt staat te vertrekken, lijkt de Pool haar toch voor zich te winnen: ‘Lieve mevrouw,’ zegt hij, ‘herinner je je de dichter Dante Alighieri? Zijn Beatrice heeft hem nooit één woord gegund en hij is zijn leven lang van haar blijven houden.’
‘Een kleine, gave roman met een grote reikwijdte. De roman kan worden bijgezet in het museum van de meesterlijke literatuur.’ – De Groene Amsterdammer
‘Coetzee vertelt het verhaal van haar afwegingen, haar keuzen en wat daar op volgt met filosofische relativering en in een superieure stijl.’ – Dagblad van het Noorden
‘De nieuwe roman van Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee bevestigt de grote klasse van deze auteur. (…) Coetzee vertelt zonder zweverigheid, wel ‘warm’ en navoelbaar, met vaak perfect gekozen woorden.’ – Friesch Dagblad
‘Al zijn Coetzees romans in zekere zin variaties op een thema, zijn illusiearme en sobere scepsis omtrent het menselijk geluk is toch telkens weer verrassend. Ik ken geen schrijver van deze tijd die zo pijnlijk de condition humaine weet bloot te leggen en de mens in zijn naakte onvolkomenheid weet neer te zetten. (…) Coetzees kale, nuchtere zinnen, als schrijver is hij verwant aan de koele pianist, brengen het even alledaagse als eeuwige drama nadenkend, maar ook genadeloos in beeld.’ – Trouw Tijdgeest
‘Een bijzonder intelligente parabel over gebrek, verlangen en vergankelijkheid. (…) Een magnifiek melancholische novelle.’**** – Humo
‘Een intrigerende liefdesroman. (…) Of in deze tragikomische vertelling de liefde wint of de scepsis, blijft tot de laatste zin onbeslist. Met zijn magische lens van taal heeft Coetzee die close finish haarscherp vastgelegd.’ – Nederlands Dagblad
‘Dan ontspint zich een verhaal, verteld vanuit Beatriz, over afkeer en aarzeling, toenadering en nieuwsgierigheid, ‘ja’ zeggen, ‘nee’ zeggen, en gaandeweg de ontdekking van een verknochtheid die zich niet meer laat wegredeneren. Coetzee schetst dit proces fascinerend, met krachtige taal.’ – De Nieuwe Koers
‘Coetzee bespeelt meesterlijk het spel van aantrekken en afstoten. Hun stroeve liefde bewandelt ongewone, ouderwets hartstochtelijke paden.’ – Zin Magazine